Usapang Lalaki

Walang kamalay-malay ang mga babae na pinag-uusapan na sila. Gano'n din pala ang usapang lalaki. Malandi.


"Boy ang ganda ni Pia kanina; nakasuot ng sapatos na mataas. Wedge ba yung tawag do'n? Basta ang ganda boy tang ina kaya lang 'di ko mapormahan eh. Magpapaganda nga muna ulit ako ng katawan."

Sa kapangyarihan ng tadhana at kapalaran combined, natagpuan ko ang sarili kong nasa back seat ng kotse, nakikinig sa usapan ng dalawang mga tunay na lalaki sa harapan. Kung paanong napansin ko ang kaibahan ng magkakaibigang dudes sa magkakaibigang sisters (kung saan ako mas exposed) ay ganoon ko ring na-realize na afterall, hindi rin sila halos magkaiba.

For Departure

Imagine, may bakal sa loob ng katawan mo, hindi nakalagay ng maayos, tapos iipit sa laman mo pag sinwerte ka ng baling. Sarap. Kakangilo.


May bagong fashion statement si Madame. Transformers inspired.

With bakal-bakal all over the body--yan ang drama ngayon ng mahal na inang reyna as she submits to the government her petition to go abroad in hopes of undergoing sana a tetracycline-labeled bone biopsy. Yes, a tetracycline-labeled bone biopsy. Not just any other biopsy but the tetracycline-labeled bone biopsy. She said so in an article in Manila Standard Today (click here to read).

Attached in the petition were her photos wearing a 3-kilo collar brace on one and a minerva vest on the other. Tiis-ganda. 3 kilos talaga. Siya na ang non-Anlene drinker.

Justice in Its Kakilabot Form

...ano ang feeling na yung taong sobrang kinasasamaan mo ng loob eh biglang kinuha ni Lord?


Deads ang daddy ni Charice dahil sa multiple stab wounds. Kapag naririnig ko ang "multiple stab wounds," naiisip ko kaagad si Direk Ricky Rivero na pinaglihi sa pusa at nanatiling buhay after saksakin ng 17 times. Pero self-defense lang daw eka ni suspect. Let me just make ulit. 17 times. Self-defense.

Ikiskis Natin sa Luya

Is that something a columnist should post on an online publication, read by Filipinos, amidst the celebration of Buwan ng Wika? Maybe yes.



Heto ang article na iniiyakan ng mga friends ko sa FB: Language, learning, identity, privilege ni James Soriano.

Now, it's my turn to comment. Ahihi.

Wala akong problema kung sa English siya pinalaki ng nanay niya, pero ang masakit lang sa tenga--well, sa mata dahil written article iyon--ay ang mga salitang survive at outside world. Utang na loob, ang Pilipinas ay hindi gubat, at ang mga Pilipino ay hindi wild animals.

What the heck. What is he doing in the Philippines, anyway?

Belated po, Tito José!

Sa mga damit pa lang niya, kita mo nang rich kid. Travel-travel lang abroad. Sarap buhay. Pero bayani siya, ha. National hero at that.




José Protasio Rizal Mercado y Alonso Realonda

Pepe sa kanyang pamilya. Señor Rizal sa mga kastila. Dimasalang sa La Solidaridad. Joe kay Josephine. Papa José sa mga naglalaway na fans. José Rizal sa kasaysayan.

Doktor. Manunulat. Iskultor. Mangguguhit. Listahan ng propesyon. Mula agham hanggang sining, kinabog niya na. Anak daw siya ng diyos. Kegaling na bata, hane? Sino bang nanay niya? Oo, si Aling Teodora.

Under My Umbrella... ella-ella-eh-eh

Sige na nga. Thank you na sa ulan. At least, I get to flaunt my beige hello kitty umbrella.



Gusto ko sanang pumasok nung weekend para tapusin ang mga pending na paperworks. Naks. Ang sipag ko naman sa statement na 'yon. But really, gusto ko talaga sanang pumasok, kaya lang ang sipag din ni Egay. Ayaw mangawit eh.

Biglang nakita ko ang isang picture ng payong sa wall photos ni Mhai. I got inspired kaya for my blog entry for today, ipapakita ko sa inyo ang ilan sa non-traditional umbrellas.

Na-shoot ng Kabayo ang Ball

Now you learned your lesson: lumpuhin muna ang magagaling nilang players a few minutes before the game. Biro lang.

Nanalo raw ang Dallas.



I was like... okay...?

Mga officemates ko, nagpustahan pa ng libreng kape. Sa Facebook, puro tungkol sa Mav's ang status. Hindi na ako nag-check ng twitter, dahil nalilito pa akong gamitin 'yon. LOL.

I and My PaTWEETums.

You have the liberty to imagine kung ano man ang itsura ng pa-demure na kembot. Go lang.




Welcome to my humble blog.

Yehey! Pakiramdam ko, this is it na talaga. Meron nang blog title, tapos na ang blog layout, nakabangko na ang mga blog entries, at finally, eto na ang first post. Ang saya ko konte.

Allow me to introduce to you My PaTWEETums, where I share my thoughts one pa-demure kembot at a time. You have the liberty to imagine kung ano man ang itsura ng pa-demure na kembot. Go lang.